Reasumując więc, nieefektywność monopolu można utożsamiać z utraconymi przez konsumentów korzyściami w związku z ograniczeniem wolumenu produkcji. Porównując z sytuacją, która powstałaby w warunkach doskonałej konkurencji, cena monopolowa jest za wysoka; a wielkość produkcji za niska, całkowite korzyści jakie odnosi konsument z produkcji Q_c — Q_m jednostek mogą być zob- razowane przez obszar Q_mabQ_c pod odpowiednim fragmentem krzywej popytu rynkowego. Koszt wytworzenia owych dodatkowych jednostek jest równy obszarowi Q_mcbQ_c pod krzywą kosztów krańcowych. Korzyść z niewyprodukowanych tych dodatkowych, jednostek jest równa obszarowi Q_mcbQ_c pod krzywą kosztów krańcowych. Korzyść netto z niewyprodukowanych jednostek jest więc równa zacienio- wanemu obszarowi abc. Obszar ten obrazuje nieefektywność monopolu zwaną czasami jałową stratę dobrobytu wywołaną przez monopol.