Firmy telefoniczne lub dostarczające energię elektryczną stosują niedoskonałe różnicowanie cen, gdy proponują różne ceny w zależności od poziomu konsumpcji mierzonego w kilowatogodzinach czy długością rozmowy. Uniwersytety podejmują te same próby kiedy liczą sobie więcej za pierwszy cykl wykładów niżeli za następne. Oba przykłady stanowią różnicowanie cen bazujące na kryterium wielkości konsumpcji. Natomiast różnicowanie cen w aptekach dla emerytów, rencistów, czy studentów lub też zniżki dla. młodzieży w cenach biletów teatralnych oparte są na kryterium wieku. Traktując poszczególne segmenty tak jak gdyby miały one odrębne krzywe popytu, monopolista jest w stanie stosować różne ceny na każdym z nich.
