Trudno oczekiwać, by dążące do mak­symalizacji zysku firmy w tej branży były duże, ponieważ firmy osiągające poziom produkcji wyższy niż ql łatwo mogłyby ulec konkurencji cenowej mniejszych firm ponoszących niższe koszty. Rysunek  obrazuje długookresową krzywą kosztów przeciętnych firmy, która działa w gałęzi przemysłu, w której występują umiarkowane korzyści skali przy niskich poziomach produkcji a dyzekonomie […]

Bez względu na to, jak firma ta będzie zwiększać produkcję, jej długookresowa krzywa kosztów przeciętnych będzie stale nachylona w dół. Mogą występować tam dyzekonomie skali, ale pojawiają się one przy poziomach produkcji znacznie przekraczających skalę efektywnego rynku ńa produkt firmy. Ten rodzaj przemysłu zmierza do sytuacji jednego sprzedawcy – naturalnego monopolu. Naturalny monopol to taka […]

Krzywe kosztów przeciętnych które przedstawiliśmy kreślone były przy założeniu, że ceny zasobów pozostawały brz zmiany. Jest to bardzo istotne założenie. Jeżeli ceny te zmieniają się, zmienią się również krzywe kosztow przeciętnych. Krzywa kosztów krańcowych również może się zmienić, w zależności od tego, która kategoria kosztow przeciętnych – stałe czy zmienne – ulegną zmianie.Tak więc jeśli […]

Jeżeli wzrasta koszt stały taki jak stawka ubezpieczenia, wzrośnie przeciętny koszt całkowity, przesuwając krzywą przeciętnych kosztów całkowitych. Krótkoterminowa krzywa kosztów krańcowych nie przesunie się jednak, ponieważ na koszt krańcowy koszt stały nie wywiera żadnego wpływu. Krzywa kosztu krańcowego jest wywiedziona jedynie z kosztów zmiennych.Ponieważ  zmiany kosztu. zmiennego. wpływają na koszty krańcowe firmy, wpływają one na […]

Przy wielkości produkcji równej qx cena znowu będzie równa kosztowi krańcowemu. Cięcie programu produkcyjnego miało miejsce ponieważ koszt krańcowy wytworzenia q2 – qx jednostek wyrobu przekracza teraz cenę. Innymi słowy wzrost kosztów zmiennych wywołuje zmniejszenie produkcji firmy.Ponieważ zmiana przeciętnych kosztów stałych nie wpływa na koszt krańcowy,poziom produkcji firmy który umożliwia jej maksymalizację zysku pozostaje w […]

Krzywe kosztów przedstawione w niniejszym i w poprzednich rozdziałach były oparte na założeniu, że producent wybrał najbardziej technicznie efektywną, z punktu widzenia kosztów, możliwą kombinację zasobów na każdym poziomie produkcji. To znaczy, że zasoby były w pełni wykorzystane, wytwarzały tyle, ile było możliwe, oraz że były użyte w zestawieniu o najniższym koszcie. Na przykład krótkoterminowa […]

Aby zrozumieć, w jaki sposób firma określa swą najbardziej efektywną kom­binację zasobów, musimy pamiętać, że działa ona w warunkach malejących krańcowych przychodów. Firma będzie zawsze produkować w ramach tej części krzywej kosztów krańcowych, która wznosi się w górę; koszty krańcowe wzrastają . ponieważ spadają.krańcowe przychody. Dlatego też przy danej, niezmienionej ilości jednego zasobu, gdy zwiększa […]

Wiemy więc, że krańcowy produkt zasobów zmienia się wraz ze skalą (wielkością) ich zaangażowania. Aby jednak dokładnie określić, jaka kombinacja zasobów musi być zaangażowana w celu osiągnięcia danego poziomu produkcji, musimy znać nie tylko produkt krańcowy, ale i ceny pracy i kapitału. Absolutne ceny tych zasobów określą, ile może zostać wytworzone przy danym poziomie nakładów […]

Ten rodzaj krzywej określony jest mianem izokoszty. Izokoszta jest krzywą, która pokazuje różne kombinacje zasobów które mogą być zaangażowane przy danym poziomie nakładów i danych cenach zasobów. Dla różnych poziomów produkcji występują różne izokoszty. Im wyższa produk­cja, tym wyżej położona izokoszta. Dopóty, dopóki ceny pracy i kapitału pozostają bez . zmiany, różne izokoszty odpowiadające różnym […]

W punkcie a izokwanta kosztów IC2 jest styczna do izokwąnty IQ2. Firma wytwarza tyle, ile jest w stanie -150 par dżinsów dziennie – przy nakładach $600. Gdyby wydatkowała taką samą kwotę ale zużywałaby więcej pracy lub więcej kapitału, przeszłaby na niższą izokwantę i niższy poziom produkcji. Na przykład w punkcie b na krzywej /Q, firma […]