Równość obu tych wielkości w tym przypadku zachodzi jednak w punkcie a stanowiącym przecięcie się krzywej popytu firmy (będącej także krzywą utargu krańcowego) z krzywą kosztów krańcowych . Tak więc doskonale różnicujący ceny^ monopolista osiąga więc ten sam poziom produkcji co przedsiębiorstwo doskonale konkurencyjne. W tym sensie tego typu producent jest producentem efektywnym. Jak poprzednio obliczanie zysków polega na odejmowaniu kosztów całkowitych od całkowitego utargu. Całkowity utarg jest równy obszarowi pod krzywą popytu firmy aż do punktu obrazującego poziom produkcji monopolisty – jest on równy obszarowi 0P_xaQ_c. Całkowity koszt sym­bolizuje obszar 0ATC_tbQ_e (wynikający, jak pamiętamy, z przemnozema całkowitego kosztu przeciętnego przez wielkość produkcji). Zyski obrazuje zacieniowany obszar.