Ustaliwszy poziom produkcji dla każdego segmentu rynku, przedsiębiorstwo ustala cenę, którą każdy z segmentów może zaakceptować. Na rynku A ilość Q_a może zostać zakupiona przy cenie P_a, a na rynku B ilość Q_b za cenę P_b. (Należy zauważyć, że różnicujący ceny monopolista ustala wyższą cenę na rynku o małoelastycznym popycie rynku B). Aby otrzymać całkowity zysk trzeba dodać utarg osiągnięty z każdego z rynków (część a i b) i odjąć całkowite koszty zmienne produkcji (obszar pod krzywą kosztów krańcowych w części c) oraz koszt stały. Wysokie ceny i ograniczona produkcja nie są jedynymi kosztami monopolizacji. Całkowity koszt społeczny siły monopolowej jest w rzeczywistości znacznie większy niżeli ten pokazany przez model popytowo — podażowy .